wtorek, 29 października 2013

Howar

Umysł człowiek nowoczesnego jest umysłem otwartym, goto-wym bez żadnych doktrynalnych zahamowań pomyśleć i wyob-razić sobie to, co nie do przyjęcia czy nie .do wyobrażenia w świecie rzeczywistym. Czy to mało? Silni i niezwyciężeni mężczyźni, piękne i niebezpieczne kobiety, zaginione i legendarne cywilizacje, mityczni bohaterowie. A wszystko to w scenerii niezwykłych i cudownych wydarzeń. I wszystko tak na serio opowiedziane, tak przekonująco, że aż trudno oderwać się od książki. Niepojęte, odwieczne i tajemne siły niszczące cywilizacje i zniewalające ludzi padają pod ciosami mieczy i dzięki prostocie umysłu bohatera. 








Moc herosów tkwi w bezgranicznej ufności w sobie, w wierze w mądrość ciała i spontaniczność reakcji, a w pogardzie wobec matactwa, wykrętu i zaufania siłom, które z natury swej są obce człowieko-wi. Prostotą umysłu i mądrością ciała, wiernością podstawo-wym zasadom człowieczeństwa — niekiedy dość osobliwie pojmowanym — człowiek z tych zmagań zawsze wychodzi obronną ręką. Nie znam — prócz westernu,— drugiego takiego gatunku literackiego, który z tak niepokorną i graniczącą wręcz z naiwnością wiarą głosiłby kult jednostki, siły i mocy tkwiącej w kruchym• i znikomym indywiduum. Jest to literatura na wskroś indywidualistyczna, być może naiwna w swej formie, ale wielka dzięki ufności jaką pokłada w człowieku. Conan Howar-da de Campa. , Cartera czy Offuta nie ugina się nawet przed tym co zniszczyło cywilizacje, nie polega na nikim licząc tylko na siebie L co więcej, z tych zmagań wychodzi zawsze zwycięski. Naiwne — być może, ale nawet najbardziej zagorzały przeciwnik tej literatury musi uznać, że jest to bardzo pomocne człowieko-wi, który żyje w ,epoce gdzie nawet najdrobniejsze decyzje życiowe mogą być uwikłane w szereg uzależnień. Literatura ta jest na pewno reakcją na to co złożone, mętne, skomplikowane i różnorodnie uwarunkówane. Szczyt triumfu tej literatury przypadł na koniec lat sześćdziesiątych, na lata buntu społecznego wobec obłudy życia i zachłanności postępo-wania. Kontrkultura wnosi na piedestał prostotę i nawołuje do powrotu do natury. Zobacz więcej

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz